W pracy omówiono zjawisko migracji pyłu i ziaren lodu w różnych jego aspektach. Proces ten jest konsekwencją wzajemnego oddziaływania pomiędzy trzema siłami, które są styczne do powierzchni jądra.  W rozważaniach zostały uwzględnione następujące siły: siła grawitacji pochodząca od jądra komety, siła tarcia, a także siła odśrodkowa wynikająca z faktu, że jądro komety wiruje względem osi przechodzącej przez środek jego masy. W rezultacie ziarno z pośrednich szerokości kometo-centrycznych migruje w kierunku równika, natomiast ziarna, które znajdują się bliżej biegunów lub w pasie równikowym pozostają praktycznie nieruchome. Dodatkowo wykazane zostało, że ziarno kometarne, które migruje po powierzchni jądra może zostać wyrzucone w przestrzeń kosmiczną wskutek intensywnej sublimacji lodu wodnego. Analiza, która została wykonana obejmuje trzy różne kształty jądra komety: kulę, spłaszczoną elipsoidę obrotową oraz wydłużoną elipsoidę obrotową. Wykazano, że z powodu migracji pyłu na powierzchni jądra komety, niezależnie od przyjętego kształtu, można wyróżnić trzy typy obszarów: czapy polarne, pasy o średniej długości i pasy równikowe, których rozmiary mogą się znacznie różnić. Rozmiary te zależą w głównej mierze od kształtu jądra komety. Oceniono także skalę czasową migracji ziaren kometarnych dla poszczególnych kształtów jąder kometarnych. Jednym z kluczowych wniosków wynikających z przeprowadzonej analizy jest to, że migracja pyłu i małych fragmentów materii kometarnej może przemawiać na rzecz wyjaśnienia niedawno odkrytej redystrybucji cząstek na powierzchni komety 67P/Churyumov-Gerasimenko. Dodatkowo migracja ziaren może być odpowiedzialna za aktywność komety w aspekcie jej wybuchów.

Uwaga! Sala B4.58 jest w nowym budynku Wydziału Fizyki (skrzyżowanie ulic Banacha i Pasteura). Dojście również od ulicy Pasteura. Windą proszę udać się na IV piętro i prawie do końca na południe (w stronę ulicy Banacha), po lewej stronie. Jej zaletą jest, że na kawę/herbatę będziemy mieli tylko 10 metrów.