Celem tej pracy są studia nad złotymi, kuboidalnymi antenami oddziałującymi z przejściami elektronowymi i/lub wibracyjnymi. By zrozumieć lepiej ich właściwości optyczne i, w konsekwencji, zoptymalizować ich oddziaływanie z materią, tak by móc osiągnąć większe siły sprzężenia, została przeprowadzona seria symulacji numerycznych, wykorzystująca algorytm różnić skończonych w dziedzinie czasu (FDTD). Analizie poddane zostały rozkłady gęstości energii wokół plazmonicznych struktur, na ich podstawie zostały wykonane obliczenia dotyczące objętości modowej oraz siły sprzężenia nanoanten z potencjalnymi emiterami kwantowymi.