Mimo intensywnych badań nad polimerowymi ogniwami organicznymi, ich wydajność wciąż pozostaje na niskim poziomie w porównaniu z wydajnością ogniw starszych generacji. W niniejszej pracy, w celu poprawy wydajności przeprowadzono optymalizację grubości poszczególnych warstw ogniwa polimerowego za pomocą stworzonego modelu teoretycznego. Zastosowany model pozwalał przewidywać kształt widma absorpcyjnego w zależności od budowy ogniwa. Ponadto, symulowano wpływ włączenia do warstwy aktywnej nanocząstek srebra i aluminium w zależności od objętościowego czynnika wypełnienia. Nanocząstki te zostały wytworzone metodą wygrzewania cienkich warstw metalicznych i włączone do ogniwa. W pomiarach optycznych porównano pochłanianie światła przez ogniwa z inkluzjami i bez inkluzji. Zestawiono wzmocnienie absorpcji w wytworzonych ogniwach z przewidywaniami modelu teoretycznego.